Medewerkers willen geen app maar appen
Contact met jonge medewerkers werkt pas echt als het menselijk, persoonlijk en direct is.
We weten allemaal dat jonge medewerkers veel online zijn. Toch blijken veel bedrijven nog steeds te worstelen met de vraag: hoe houd je écht contact met je teamleden?
Annika Krah onderzocht het en ontdekte dat jongeren van 18 tot 21 jaar verreweg de voorkeur geven aan communicatie via WhatsApp. Wanneer ze een bericht van hun werkgever krijgen over een dienst of planning, kiest maar liefst 72,9% van de jongeren voor WhatsApp als voorkeurskanaal. Ter vergelijking: slechts 22,6% geeft de voorkeur aan een medewerkersapp, en telefoneren scoort nog lager.
Dat zegt veel. Jongeren willen snel, direct en persoonlijk contact, precies wat WhatsApp biedt. Ze zijn gewend aan korte berichten, snelle reacties en een informele toon. Ze verwachten geen e-mail met aanhef en afsluiting, maar een appje dat voelt als een gesprek tussen gelijken.
Het soort contact dat een klein bedrijf, bijvoorbeeld een horecazaak, wél kan bieden. Contact waarin je het persoonlijke van de werkvloer kunt vertalen naar een gesprek.
Maar hier wringt het vaak voor bedrijven. Organisaties zijn gewend om communicatie te standaardiseren, juist om operationeel voordeel te halen: één planningstool, één berichtenstroom, één dashboard. Dat is logisch: uniformiteit betekent overzicht, data en efficiëntie.
Toch zit daar ook een risico. Zodra de communicatie te veel via een gesloten app loopt, verliest een organisatie het persoonlijke contact met haar medewerkers. Jongeren zien een planningsapp niet als iets waar ze ‘praten met hun werk’, maar als een systeem waarin ze taken moeten uitvoeren. En dat voelt anders.
Het verschil lijkt klein, maar is groot in effect. Via WhatsApp voelt een bericht als een gesprek, via een planningsapp voelt het als een opdracht. De toon, snelheid en vorm van communicatie bepalen hoe betrokken iemand zich voelt bij een organisatie. En die betrokkenheid is precies wat veel bedrijven bij jonge medewerkers proberen te vergroten.
Veel bedrijven proberen dit probleem nu op te lossen door wel te communiceren via WhatsApp, maar medewerkers vervolgens te verwijzen naar een planningsapp. Vaak gebeurt dat pas als de nood hoog is. Dat komt de persoonlijke communicatiestijl niet ten goede. Het zorgt juist voor standaardberichten en dubbele communicatie. Een medewerker zou toch ook gewoon via WhatsApp akkoord moeten kunnen geven op een dienst?
De oplossing ligt dus niet in nóg een app, maar in een gebruiksvriendelijke omgeving die aansluit bij het gedrag van jonge mensen. Of, zoals de resultaten laten zien: als je wilt dat iemand reageert, moet je in hun communicatieritme stappen, niet andersom.
Dat vraagt om een andere manier van denken. Niet: “Hoe krijgen we iedereen in één systeem?”, maar: “Hoe zorgen we dat ons systeem voelt als iets van hén?” De technologie is er al. Het gaat om de toon, de gebruikservaring en de flexibiliteit.
Bij personeelsorganisaties wordt die balans steeds belangrijker.
Persoonlijke benadering blijft essentieel, zeker in een branche waar flexibiliteit en plezier in het werk hoog scoren. Jongeren willen graag werken, maar ze willen ook dat het contact menselijk blijft, en dat begint vaak gewoon met een appje.
Misschien is dat wel de les: wie medewerkers echt wil bereiken, hoeft geen nieuwe app te bedenken. Je moet vooral blijven praten.